لینک باکس افزایش بازدید
در همین زمینه نگاهی به رسانه های جریان انحرافی نیز نشان می دهد که این جریان می کوشد تا با برجسته کردن اقداماتی همچون طرح امنیت اجتماعی و برخورد با ماهواره ها از سویی "هراس" در میان توده ها ایجاد کرده و از دیگر سو این تلاش ها را نتیجه اقدامات اقتدارگرایان بداند.
نگاهی به صفحات اول نشریات جریان انحرافی شاید عمیق اهداف آنان را به نمایش بگذارد.
این نشریات از سویی عکس جمع کردن دیش های ماهواره ها را برجسته می سازد.از سویی با تیترهای مختلف دولت را مخالف برخورد با ناهنجاری های اجتماعی نشان می دهد و از دیگر سو ضمن اباحه گری به ترویج باز موسیقی و هویت های سکولار می پردازد.
در حقیقت این جریان می کوشد که
1- به بیان دیگر این جریان می کوشد تا «رونوشتی پنهان» را در برابر رونوشت عمومی حاکمیت تعریف کند.رونوشت پنهان مجموعه رفتارهایی است که در حاشیه و به دور از صحنه اتفاق می افتد و نظارتی برآن وجود ندارد.گروه تابع در ظاهر با طبقه حاکم هماهنگ است،ولی در باطن از آن متنفر است.این رونوشت،منجربه ایجاد جایگاه و پایگاه اجتماعی خاص تابعین و انگیزه کنش و واکنش های آنان می شود.استراتژی های این رونوشت نیز عبارتند از: ریا،غیبت،شایعه،تهدید،تصرف روحی،نامه های ،حملات توده ای،حسن تعبیر(نشان ندادن معنای واقعی خود)،غر زدن،فرهنگ شفاهی و شعائر وارونه نسبت به ارزش های مورد تبلیغ.
در حقیقت جریان انحرافی می کوشد تا برجسته کردن موضوع برخورد با ناهنجاری های اجتماعی ،خود را مخالف این اقدامات نشان داده و از دیگر سو بستر اعتراضات خود ساخته را فراهم کرده تا در زمان مقتضی بتواند آن را پشت اقدامات سیاسی آتی خود شیفت نماید.
2- ایجاد هراس در میان توده های هدف گذاری شده نیز بخش دیگری از برنامه جریان انحرافی در این زمینه می باشد.بررسی اقدامات اخیر این جریان نشان می دهد که در این خصوص جریان انحرافی به دنبال پیاده سازی تئوری هستند که اصلاح طلبان تا همین چند ماه گذشته بویژه در ایام فتنه آن را دنبال می کردند.اما این هراس چیست؟
استنلی کوهن معتقد است: «هراس یعنی فرایند ایجاد یا برانگیختن نگرانی اجتماعی بر سر یک موضوع از سوی سرمایهگذاران اخلاقی در رسانهها و یا پاسخ غیرعقلانی و نامتناسب به یک تهدید که با اغراق در شدت تهدیدها همراه است».
به عبارت دیگر رسانه های جریان انحرافی با رواج نوعی فرآیند «حساسیتسازی» درمیان مردم، هراس اخلاقی نسبت به برخورد ها می سازند. درواقع آنها با «اشباع» یا بزرگکردن برخوردها، ترس دروغینی از آنها را در میان مردم ایجاد میکنند.
به طور واضح تر می توان گفت که وابستگان رسانه ای جریان انحرافی پشت سنگرهای اخلاقی موضع میگیرند. متخصصان و کارشناسانشان راه حل ارائه میدهند و شیوههای حل مسئله مطرح میشود، اما ناگهان این وضعیت یا از بین میرود یا وخیمتر میشود. گاهی اوقات موضوع هراسانگیز کاملا جدید و نو است، اما گاهی اوقات هم موضوعی است که قبلا وجود داشته ولی اینک احیا شده است.
گاهی اوقات هراس فراموش میشود و فقط در فولکلور و حافظه جمعی میماند اما گاهی اوقات هم پیامدهای جدیتر و بادوامتری دارد و ممکن است تحولاتی را در سیاست اجتماعی، قانونگذاری و حتی در نحوه تصور یک جامعه از خودش ایجاد کند.
با توجه به این مطالب می توان گفت که جریان انحرافی با مبالغه ،بزرگنمایی نسبت به طرح عفاف اجتماعی و مقابله به نمادهای تهاجم فرهنگی می کوشد تا از طریق رسانه های خود هراسی را در جامعه تزریق کند.این جریان گرچه در یک سطح به ظاهر از برخی ناهنجاری ها دم می زند اما در سطح دیگر با ایجاد هراس دروغین درمیان بخشی از جامعه ،یک کنترل فرهنگی خاص را پی می گیرد که به شکل تناقض آمیزی باعث گسترش ناهنجاری موجود می شود.
در مجموع با توجه به موارد گفته می توان گفت که بی شک این جریان، در پی این است که با دامن زدن به این هراس مهره خود را در هنگامه ای همچون انتخابات به عنوان منجی وارد عرصه کرده و با توجه به شکل گیری دوگانه اقتدارگرایان- منجی، فضا را به نفع خود دو قطبی سازد.
نظرات شما عزیزان: